Ancient Age มันโบราณ มันออกจะโบราณ

ภาพจาก zmesciences..com

ยุคหิน (Stone Age)

หมายถึง ช่วงเวลาสมัยบรรพบุรุษมนุษย์สร้างเครื่องมือจากหิน ไม้ และกระดูก หรือวัสดุอื่น ๆ เป็นเครื่องมือในการดำรงชีวิต

โดยมีหินลักษณะเฉพาะที่ใช้ในการตัดสิ่งของต่าง ๆ ที่เรียกว่าฟลินต์ (flint)

จุดเริ่มต้นของยุคหินนั้นนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าเกิดอยู่ในช่วง 2-5 ล้านปีมาแล้ว

ระยะเวลานั้นแตกต่างกันไปตามสถานที่พบซากวัสดุ

หลังจากหมดยุคหินแล้ว จะเข้าสู่ยุคที่เรียกว่า

ยุคสำริด (Bronze Age)

เนื่องจากมีการพัฒนาวัสดุที่นำมาใช้เป็นเครื่องมือ

จากหินมาเป็นโลหะสำริดแทน

พบหลักฐานจากบริเวณตะวันออกกลาง คาดว่าน่าจะอยู่ในช่วง 2,000 - 3,000 ปีก่อนคริสตกาล

ทั้งนี้ยุคหินยังแบ่งออกเป็น 3 ยุคย่อย คือ ยุคหินเก่า ยุคหินกลาง และยุคหินใหม่ ตามวิวัฒนาการเทคโนโลยีการทำเครื่องมือเครื่องใช้ดังนี้

ยุคหินเก่า

(Paleolithic Period หรือ Stone Age)

อยู่ระหว่าง 2,500,000-10,000 ปี

ยุคหินกลาง

(Mesolithic Period หรือ Middle Stone Age)

อยู่ระหว่าง10,000-6,000ปี 

ยุคหินใหม่

(Neolithic Period หรือ New Stone Age)

อยู่ระหว่าง 6,000-4,000ปี มาแล้ว

ลักษณะโดดเด่นคือการสร้างอนุสาวรีย์หิน (Megalithic)

ที่มีชื่อเสียง คือ สโตนเฮนจ์ (Stonehenge) ในประเทศอังกฤษ

สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นเพื่อใช้คำนวณเวลาทางดาราศาสตร์เพื่อพิธีกรรมเพื่อบวงสรวงดวงอาทิตย์และเพื่อผลผลิตทางการเพาะปลูก

ภาพจาก knowstonehenge.com

ยุคโลหะ (Metal Age)

เริ่มเมื่อประมาณ5,000 ปี มาแล้วมนุษย์ยุคนี้มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

อันแสดงถึงการพัฒนาความสามารถทางความคิด

สามารถนำโลหะมาทำเป็นเครื่องมือเครื่องใช้

ในระยะแรกของยุคโลหะจะพบว่าพวกเขารู้จักหลอมทองแดงและดีบุกซึ่งเป็นโลหะที่ใช้อุณหภูมิ ไม่สูงในการหลอม

ต่อมาจึงพัฒนาความรู้และเทคโนโลยีขึ้นมาจนสามารถหลอมเหล็กได้

การหลอมเหล็กต้องใช้อุณหภูมิสูง

นักโบราณคดีจึงแบ่งยุคโลหะออกเป็น 2 ยุคตามความแตกต่างของระดับเทคโนโลยี และวัสดุที่นำมาใช้ทำเครื่องมือเครื่องใช้ดังนี้

 

ภาพจาก archaeopoject.pbworks.com

ยุคสำริด (Bronze Age)

ยุดสำริด เป็นยุคที่เกิดเมื่อประมาณ 5,000 ปีที่ผ่านมา

สืบเนื่องมาจากยุคทองแดงที่มนุษย์ค้นพบความร้อนจากไฟสามารถแปรรูปทรัพยากรธรณีอีกประเภทหนึ่งได้

ทรัพยากรประเภทนี้ก็คือโลหะ

มนุษย์รู้จักนำทองแดงผสมกับดีบุกหลอมรวมกันกลายเป็นโลหะผสมที่เราเรียกว่า สำริด

ใช้ทำเป็นเครื่องมือเครื่องใช้และอาวุธที่มีคุณภาพดีกว่าที่ทำจากหินขัดมาก

การดำรงชีวิตของมนุษย์ยุคนี้ก็เปลี่ยนไปจากการเป็นชุมชนเกษตรกรรมเล็กๆกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ที่เราเรียกว่าชุมชนเมืองมี

การจัดแบ่งความสัมพันธ์ของคนในสังคมตามความสัมพันธ์และความสามารถ

ซึ่งพัฒนาการนี้ทำให้สังคมมี ความมั่นคงและมีการสั่งสมอารยธรรมได้อย่างรวดเร็วกว่าที่ผ่านมา

แหล่งอารยธรรมสำคัญที่มีพัฒนาการจากสังคมยุคหินใหม่สู่สมัยสำริดเช่น

แหล่งอารยธรรมเมโสโปเตเมียในภูมิภาคเอเชีย-ตะวันตก

แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำไนล์ในประเทศอียิปต์

แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุในประเทศอินเดีย

และแหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำฮวงโหวในประเทศจีนเป็นต้น

ภาพจาก bbc.com

ยุคเหล็ก (Iron Age)

เริ่มเมื่อประมาณ 3,200 ปี มาแล้วเป็นช่วงของการพัฒนาการทางเทคโนโลยีที่ต่อเนื่องจากยุคสำริด

หลังจากที่มนุษย์สามารถนำทองแดงมาผสมกับดีบุกและหลอมเป็นโลหะผสมได้แล้ว

มนุษย์ก็คิดค้นหาวิธีนำเหล็กซึ่งเป็นโลหะที่มีความแข็งและทนทานกว่าสำริดมาทำเป็นเครื่องมือเครื่องใช้และอาวุธ

ด้วยการใช้อุณหภูมิในการหลอมที่สูงกว่าการหลอมสำริด

แล้วจึงตีโลหะเหล็กในขณะที่ยังร้อนอยู่ให้เป็นรูปทรงที่ต้องการ

เนื่องจากเหล็กใช้ทำเครื่องมือเครื่องใช้มีความเหมาะสมกับงานการเกษตรที่ต้องใช้ความแข็งแรงมากกว่าสำริดและมีความทนทานกว่าด้วยจึงทำให้มนุษย์ยุคเหล็กสามารถทำการเกษตรได้ผลผลิตเพิ่มมากขึ้น

นอกจากนี้เหล็กยังใช้ทำอาวุธที่มีความแข็งแกร่งและทนทานกว่าสำริด

จึงทำให้สังคมมนุษย์ยุคนี้พัฒนาเข้าสู่ความเป็นรัฐได้ด้วยการมี กองทัพที่มีประสิทธิภาพกว่า

สามารถปกป้องเขตแดนของตนเองได้ดีกว่า

ทำให้สังคมเมืองของตนมีความมั่นคงปลอดภัยและในที่สุดก็สามารถขยายอิทธิพลไปยังดินแดนอื่นๆได้ในเวลาต่อมา

content by PDN